De zeepoes

Op vrijdag 8 februari zijn we begonnen met het bespreken van het gedicht "de zeepoes". Dit is een minder bekend gedicht van Annie MG Schmidt. Het leuke van dit gedicht is dat ze heel precies een fantasie dier beschrijft. We hebben naar het gedicht geluisterd en de kenmerken op geschreven zodat we ze goed kunnen onthouden. Maandag gaan we aan de hand van dit gedicht het dier tekenen.

De zeepoes

De zeepoes woont bij Katseveer.

Men ziet haar uiterst zelden.

Een enkle keer, bij stralend weer,

zwemt zij een beetje op en neer,

daar in de Oosterschelde.

 

De zeepoes heeft een vissestaart,
een vissestaart en vinnen.
Maar verder is zij dichtbehaard.
Ze jammert in de maand van maart
en kan uitstekend spinnen.

 

De zeepoes woont daar al zo lang,
al haast een jaar of zeven.
En voor de zeehond is zij bang,
maar verder gaat ze kalm haar gang.
Ze kan ook kopjes geven.

Ze heeft ook jonkies, ’t zijn er twee,
maar ’t zijn wel erg natte.
Ze zwemmen altijd met haar mee
daar in de diepe blauwe zee.
Het zijn zeelapjeskatten.

 

De zeepoes woont bij Katseveer
tussen de mosselschelpen.
Gaat u ’s kijken, op ’n keer?
Maar als u haar niet vindt, meneer,
dan kan IK het niet helpen!

En in de buurt van Katseveer
daar is ze zeer geliefd.
De zeepoes, zegt een oude heer,
o ja, die zwemt hier wel ’s meer.
Daar is ze. Alsjeblieft.